آیات صفت حبآیات صفت حب به آیات مربوط به صفت دوستی و عدم دوستی خدا با افراد اطلاق می‌شود. ۱ - واژه حب در قرآندر قرآن کریم فعل ثلاثی مجرد واژه "حب" به کار نرفته است؛ ولی مصدر آن از ابواب "افعال"، "تفعیل" و "استفعال" آمده، و استعمال شایع آن از باب "افعال" است. واژه "حب" و مشتقات آن ۸۲ بار در قرآن آمده است که در این میان، برخی از آیات بیانگر "صفت حب" خداوند است که خداوند چه چیزها و چه اشخاصی را دوست دارد و یا این که چه چیزها و چه افراد و گروه‌هایی را دوست ندارد. ۲ - دوستداران خداوندبراساس آیات قرآن ، خداوند گروه‌های ذیل را دوست دارد: ۱. محسنین: نیکوکاران؛ ۲. توابین: توبه کنندگان؛ ۳. متطهرین: پاکیزگان؛ ۴. متقین : پرهیزگاران؛ ۵. صابران ؛ ۶. متوکلین؛ ۷. مقسطین: عدالت پیشگان؛ ۸. مجاهدین ؛ ۹. مطیعان و پیروان راستین انبیا ۳ - مبغضین خداونددر مقابل، خداوند صفات و گروه‌هایی را دوست ندارد: ۱. معتدین: تعدی کنندگان؛ ۲. مفسدان؛ فساد ؛ ۳. کافران؛ کفار اثیم: ناسپاس گناهکار؛ ۴. ظالمان؛ ۵. مختال فخور: متکبر فخرفروش؛ ۶. خوان اثیم: خیانت پیشه گناه کار؛ خوان کفور: خیانتکار ناسپاس؛ خائنان؛ ۷. مسرفان ؛ ۸. مستکبران ؛ ۹. فرحین: شادی کنندگان مغرور؛ ۱۰. جهر بالسوء: آشکار کردن بدی‌های دیگران. ۴ - پانویس۵ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیات صفت حب». |